روایت زن تورک از واقعه درگیری زنان طرفدار تراکتورسازی با مامورین یگان ویژه حاضر در ورودی استادیوم در بازی تراکتور و استقلال در تبریز:
زنان تورک، با شور، هیجان و عشق، برای گذراندن لحظاتی خوش، برای زنده نگه‌داشتن هویت ملی، برای تجربهٔ حقی طبیعی که سال‌ها برایش مبارزه کرده‌اند ــ یعنی حق حضور در ورزشگاه ــ راهی استادیوم شده‌اند. آمده‌اند تا دوشادوش مردان، تیم محبوبشان تراکتور را تشویق کنند؛ آمده‌اند تا در هیجان بازی شریک باشند، فریاد شادی پس از گل‌ها را به آسمان بفرستند، در سرودهای هویتی هم‌صدا شوند و در جمعیتی صد هزار نفری، حضور خود را فریاد بزنند.
اما پاسخِ این حضور پرشور، نه احترام بود و نه همراهی. نظام جمهوری اسلامی، با اختصاص دادن صندلی‌های انگشت‌شمار برای زنان و سپس به بهانهٔ «تکمیل ظرفیت»، این زنان را از ورود به استادیوم بازداشت. آن‌ها که برای شادی آمده بودند، با خشونت روبه‌رو شدند. مأموران امنیتی، این زنان را تنها به جرم ایستادن پشت درهای بسته، با بی‌احترامی هول دادند و بر زمین کوبیدند.
و این‌گونه، تصویر زنان تورک، افتاده بر خاک، پیش چشمان جهانیان، نه تنها نماد تحت ستم بودن که نماد ایستادگی در برابر تبعیض شد. این صحنه، نه فقط ستمی بر زن، بلکه توهینی به حق جمعی یک ملت است که سال‌هاست برای آزادی، برابری و کرامت انسانی مبارزه ميكند.
