تداوم زن‌کشی و خشونت علیه زنان در بحبوحه انتخابات غیرمنتظره
روز ۱۲خرداد۱۴۰۳ دختر نوجوان ۱۳سالهای به نام «نیان رستگار» پس از آزار جسمی و روحی توسط پدرش دست به خودکشی زده و جان باخته است.
براساس اطلاعات دریافت شده پدر نیان رستگار در روز حادثه بعد از آنکه از نمرات نه چندان رضایت‌بخش فرزندش در مدرسه مطلع شد او را مورد اذیت‌و‌آزار جسمی قرار داده و برای ساعاتی طولانی او را تشویق کرده بود که به زندگی خود پایان دهد.
این در‌حالی‌ست که براساس قانون، تحریک و تشویق افراد زیر ۱۸ سال به خودکشی چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی، جرم است. در ماده ۱۴ «قانون حمایت از اطفال و نوجوانان» آمده است هرکسی که به‌نحوی موجبات خودکشی نوجوانان و کودکان را فراهم آورد، مجازات می‌شود. علاوه‌بر این، در «قانون جرایم رایانه‌ای» هم تحریک و ترغیب به خودکشی جرم‌انگاری شده است. باتوجه به اینکه این جرایم دارای جنبه عمومی هستند، هر شهروندی می‌تواند علیه افراد خاطی اعلام جرم کند، اما یافته‌های ایران‌وایر نشان می‌دهد که هیچ پرونده‌ای علیه پدر این دختر نوجوان مبنی‌بر تشویق او به خودکشی مفتوح نشده است.
دخترکشی برای دریافت دیه
هم‌زمان با انتشار خبر تلخ خودکشی نیان رستگار، دختر نوجوانی که در بوکان به زندگی خود پایان داد، ایران‌وایر از قتل یک دختر بچه ۹ ساله به نام «الینا عباسی» به دست پدرش در اردبیل مطلع شد که در شهریور ۱۴۰۲ رخ داده اما به تازگی افشا شده است.
الینا عباسی با ضربات چاقو به جسم نحیف و کودکانه‌اش کشته شد و پدرش که به گفته منابع نزدیک به این خانواده چندان فرد خوشنامی هم نیست، مدعی شد که فرزندش توسط یکی از آشنایان به قتل رسیده که با او اختلاف شدید دارند.
این ادعا اما در روند تحقیقات پلیس و تناقض‌گویی‌های بسیار پدر الینا از سوی کارشناسان پرونده پذیرفته نشد و در نهایت «زاهد عباسی» به قتل دخترک ۹ ساله خود اعتراف کرد.
زاهد عباسی گفت با همدستی برادرش تصمیم گرفته دختر کوچکش را زخمی کند و مدعی شود که خانواده‌ای که با او دشمنی دارند اینکار را در دل تاریکی انجام داده‌اند و با شکایت علیه آن‌ها دیه بگیرد.
روز حادثه او فیوز خانه را قطع کرده و به سمت در حیاط می‌رود و از الینا می‌خواهد برایش شمع ببرد و آنجا توسط پدرش با چاقو زخمی می‌شود، اما شدت جراحات وارده به‌قدری بوده که او براثر خونریزی ناشی از جراحت جان خود را از دست داده است.
یک فرد نزدیک به خانواده عباسی به ایران‌وایر گفته است که زاهد عباسی فرد خوشنامی نیست و چند سال قبل نیز دخترکی ۱۳ ساله را به قصد ازدواج با خود ربود و به او تعرض کرد. خانواده دخترک ۱۳ ساله بعد از این اتفاق با ازدواج زاهد با دختر موافقت کردند، اما دخترک بعد از اینکه اصرار خانواده‌ش را مبنی‌بر ازدواج با مردی که ۲۰ سال از خودش بزرگتر بود دید، از طریق حلق‌آویز کردن خود به زندگی‌اش پایان داد؛ اما برای زاهد عباسی هیچ پرونده قضایی در این زمینه تشکیل نشده است.
خبرهای مبهم از زن‌کشی در رسانه‌های ایران
در طول ۲۱ روزی که از خرداد۱۴۰۳ گذشته، چندین خبر مرتبط با قتل زنان توسط مردان نزدیک به خانواده در رسانه‌ها منتشر شده است.
روز ۱۹خرداد سال جاری، گزارش‌هایی از قتل یک زن جوان به دست همسرش در تهران در رسانه‌ها منتشر شد بدون اینکه هویت مقتول و انگیزه قاتل از ارتکاب جرم روشن و مشخص باشد.
عموما رسانه‌ها در ایران از کلیدواژه‌های کلی مانند «اختلافات خانوادگی» به‌عنوان وقوع قتل‌های ناموسی استفاده می‌کنند.
۱۶خرداد نیز زنی ۲۵ ساله در تهران به دست همسر ۲۹ ساله خود با ضربات چاقو کشته شد. همسر این زن پس از بازداشت در اعترافات اولیه خود گفت انگیزه قتل همسرش، خودداری زن از تامین مالی او جهت «خرید مواد مخدر» بوده است.
تازه‌ترین گزارش یک سازمان ناظر بر وضعیت نقض حقوق‌بشر در ایران نشان می‌دهد در یک ماهه حد فاصل ۱۱اردیبهشت تا ۱۱خرداد، دست‌کم ۱۳ مورد زن‌کشی در ایران ثبت و گزارش شده است که ۱۲ مورد آن توسط نزدیکان آن زنان، ازجمله همسر، پدر، برادر و یا پسر آنان بوده است.
بنا بر این گزارش، سه مورد از زن‌کشی‌ها در استان کردستان، سه مورد در خراسان رضوی، دو مورد در ایلام، دو قتل در تهران، یک قتل در استان سیستان‌و‌بلوچستان، یک مورد در مازندران، و یک مورد نیز در آذربایجان شرقی بوده است.
در چهار دهه اخیر در ایران، آمار زن‌کشی رو به افزایش بوده و براساس گزارشی تحقیقی در روزنامه «شرق»، در دو سال گذشته، هر چهار روز یک زن به دست مردان خانواده کشته شده است.
مروری بر زن‌کشی‌های ۱۴۰۳
یک هفته از آغاز سال ۱۴۰۳ گذشته بود که رسانه‌ها از قتل زنی به نام «صبا عینی امیری» خبر دادند. زنی که بررسی‌های ایران‌وایر نشان می‌دهد خبر کشته شدنش به‌رغم تلاش اعضای خانواده‌اش، به رسانه‌ها راه یافت.
نام «سامره مختارپور» و «مریم حیدری»، دو زن جوان که یکی در سلماس و دیگری در محله عین ۲ اهواز کشته شدند، دومین قربانیان قتل‌های ناموسی راه‌یافته به رسانه بودند. هر دو نیز مثل صبا گمنام بودند و حتی پس از افشای حقیقت، تماس‌های خانواده‌هایشان حاکی از این بود که قصد دارند آنچه بر آن‌ها رفته را پنهان کنند.
اندکی بعد خبر قتل «فائزه عمرانی»، زنی از اهالی مرند شنیده شد. اوایل اردیبهشت سال جاری ایران‌وایر مطلع شد زنی به نام «کبری دلاور» با اسلحه و از فاصله نزدیک توسط یکی از مردان خانواده‌اش به قتل رسیده است.
«پریناز شورکی» و «مریم رزمجو» نیز، قربانی همان قوانینی شدند که سایر زنان قربانی زن‌کشی و خشونت‌های ناموسی را به کام مرگ کشانده بود.
یکی دیگر از قتل‌های ناموسی افشا شده در دوماه نخست سال جاری، مربوط به کشته شدن «سمیرا اکبری» در بردسکن بود؛ زنی که ابتدا با ضربات چاقو کشته و سپس با اسید سوزانده شد.
ابعاد ماجرای قتل زیبا صیاد زن جوان اهل ارومیه پس از نوروز ۱۴۰۳ روشن شد. زنی که سال‌ها تحت آزار و شکنجه همسرش بود و حتی در سالهای آخر زندگی خود، اجازه دیدار با خانواده‌اش را نداشت.
«سوما ابراهیم‌نژاد»، یکی از زنانی بود که به‌خاطر ازدواج اجباری و جدا شدن از معشوق سابقش دست به خودکشی زد و جان باخت.
خبر خودکشی «هاوژین مصطفی‌پور»، دخترک ۱۳ سالهای بود که خود را از طبقه پنجم ساختمان محل سکونت خود به پایین پرت کرد و در دم جان سپرد.
منابع نزدیک به خانواده هاژوین به ایران‌وایر گفتند که والدین او از هم جدا شده بودند و پدرش اجازه ملاقات او با مادرش را به نمی‌داد.
یکی از اعضای کادر مدرسه‌ای که هاژوین در آن درس می‌خواند به ایران‌وایر گفته است که مادر این دختر ۱۳ ساله گاهی برای دیدن او مخفیانه به مدرسه می‌آمد و آن‌ها شاهد بودند این مادر و دختر همدیگر را در آغوش می‌گرفته و گریه می‌کردند.
این فجایع تلخ درحالی در جای‌جای ایران رخ می‌دهد که لایحه منع خشونت علیه زنان سال‌هاست در بلاتکلیفی به سر می‌برد و زنان و کودکان زیادی قربانی ناکارآمدی قوانین مرتبط با خشونت‌گران خانواده‌ها هستند.
به‌رغم تمامی این رویدادها که بخش اندکی از آن‌ها رسانه‌ای می‌شود، «انسیه خزعلی»، معاون رییس‌جمهور در امور زنان و خانواده مدعی شده است که «آمار خشونت علیه‌زنان موضوع نگران‌کننده‌ای در ایران نیست.»
Iranwire
