سیما بینا خواننده و پژوهشگر ماندگار نواها
سیما بینا خواننده و پژوهشگر ماندگار نواها، روز یکشنبه سوم مارس ۲۰۲۴ (۱۴ اسفند) در موزه “راوتِنشتراخ یوست” (Rautenstrauch Jost) پیش از اجرای موسیقی قشقایی توسط گروه “صدای زن”، پیرامون جُنگ لالایی‌هایش به پرسش‌های گردانندگان برنامه پاسخ داد.
جُنگ لالایی‌های سیما بینا مجموعه چهل لالایی از سرزمین‌های گوناگون ایران است که او به همراهی سازهای سنتی اجرا، ضبط و در قالب سی‌دی منتشر کرده است. متن این ترانه‌ها نیز در کتابی به زبان‌ها و لهجه‌های بومی و زبان انگلیسی آورده و شرح داده شده است. او همچنین در کنار اجرای لالایی‌ها، صدای مادرانی را پخش کرده که اصل این قطعه ها را خوانده‌اند.
بخش نخست این برنامه با سپاس سرپرست موزه، خانم نانته اسنوپ از گردانندگان و تأکید او بر اهمیت چنین برنامه‌هایی آغاز شد. او گفت: «شنیدن لالایی‌های سیما بینا به سفر به سرزمین‌های گوناگون ایران می‌ماند.»
خانم بینا در پاسخ این پرسش که انگیزه و سرچشمه گردآوری لالایی‌ها چه بوده گفت: «در سفرهایی که پیوسته به نقاط مختلف کشور داشتم، به آوازها و لالایی‌ها برمی‌خوردم و هر بار از آنها متأثر می‌شدم. پس از انقلاب نخست صدای موسیقی و سپس به ویژه صدای زن ممنوع شد. چه باید می‌کردم؟ از آنجا که لالایی‌ها آوای زن‌اند و در درجه نخست توسط مادران خوانده می‌شوند، دنبال پژوهش در این بخش از موسیقی رفتم و به یاری این ترفند، توانستم ممنوعیت صدای زن را دور بزنم. البته نخست اجازه ندادند اما با گذشت زمان، گردآوری امکانپذیر شد اگرچه اجرا و ضبط و به ویژه پخش آنها ممکن نبود.»
او در پاسخ این پرسش که ادامه کار چگونه پیش رفت، توضیح داد که چگونه به سختی توانسته به یاری فرزندش آثار را ضبط و تدوین کند و چگونه خواهرانش کار طرح‌ها و ترجمه آثار را به عهده گرفتند. این خواننده پرسابقه افزود: «از آنجا که این جُنگ در ایران اجازه چاپ و نشر نیافت، دفتر کار هنری‌ام را به برونمرز انتقال دادم و مجموعه را در خارج از کشور منتشر کردم.»
