اوشاق ادبیاتی «اوُلدوزلارین نغمه‌سی توپلوسوندان» شعر و ترجمه: «ویدا حشمتی» رسیم: «لیدا حشمتی»
آنا
نئچه اوُلدوز آخا-آخا
دام دوُواردان باخا-باخا
گیردی بیزیم پنجره‌دن
ایشیقلاری یاخا-یاخا.
یوْرغانیمی الوان-الوان
گول-چیچه‌‌یه بَله‌دیلر
دنه-دنه ایشیقلاری
یاسدیغیما اَله‌دیلر.
بیردن‌بیره بیر مهربان
اؤپدو منیم یاناغیمی
دئدی بالام بئواختدی ها!
اؤرتدو الیم، آیاغیمی!
یوُبانما کی گئده‌جه‌ییک
صاباح اوُشاق باغچاسینا
زویولداق، دوْنبالان پیستان
اوینایاسان بوْلجاسینا.
آنلادیم کی منیم آنام
اوُلدوزلارین گؤزه‌لی‌دیر
شیرین-شیرین لای‌لالارین-
نغمه‌‌لرین دوزه‌نی‌دیر!
«مادر»
ستاره دونه دونه
نگاش چه مهربونه
چکیده از پنجره
افتاده توی خونه
آروم پرید رو لحاف
شادی آورد با بالش
چون دونه‌های بار‌ون
میباره روی بالش
یهو اومد مهربون
بوسه نشوند رو گونم
گفتش بخواب عزیزم
عزیزتری ز جونم
دیر نکنی که فردا
تاب بازی الّا کُلنگ
تو پارک، بازی داریم
با بچه های قشنگ
میدونم که مادرم
بالی واسه پروازه
لالایی های خوبش
زیباترین آوازه.
