زیر ذره بین توییتر با نام و یاد ریحانه جباری
۳ آبان سالروز اعدام ریحانه جباری دختر قهرمان ایران است.
ریحانه جباری ملایری متولد ۱۵شهریور ۱۳۶۶ دختر جوانی بود که در تیرماه سال ۸۶ در سن ۱۹ سالگی به جرم قتل عبدالعلی سربندی ۴۷ ساله بازداشت، محاکمه و به اعدام محکوم شد.
ریحانه، در دادگاه قتل یک مامور وزارت اطلاعات بنام عبدالعلی سربندی را شجاعانه برعهده گرفت چرا که او برای دفاع از خودش در برابر تجاوز جنسی این مأمور کثیف اطلاعات، راه دیگری نداشت.
گفته میشود خانواده مقتول تا پای دار هم از ریحانه التماس میکردند که شکایت تجاوز را پس بگیرد و از اعدام رهایی یابد اما وی حاضر به پذیرش این ننگ نشد و پای چوبه دار رفت.
امروز در سوم مهر ۱۳۹۹ در حالی یاد این دختر قهرمان را گرامی می داریم که همزمان اخبار تعدی به یک دختر دیگر در آبادان، خشم جامعه ایران و جهان را برانگیخته است.
عوامل و مأموران رسمی و غیررسمی این حاکمیت زن ستیز در پی آن هستند که تا با تعدی و هتک حرمت به زن ایرانی، او را از پای درآورند.
قاضی به ریحانه گفته بود باید اجازه میدادی به تو تجاوز شود و بعد به پلیس شکایت میکردی! و اکنون همه دیدند که در آبادان دختری که به او تجاوز شد چطور مورد تعدی همان پلیس فاسد قرار گرفت.
ریحانه جباری تعلل نکرد و حق متجاوز را کف دستش گذاشت و مدال قهرمانی را برگردن آویخت.
امروز ۳ آبان ۹۹ کاربران در توییتر با نوشته هایی یاد این دختر جسور را گرامی داشتند.
جا دارد در همینجا از طرف کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام از مادر شجاع و آزاده ریحانه، خانم شعله پاکروان بخاطر شجاعتش در رساندن صدای ریحانه جباری قدردانی کنیم و هم صدا با او اعلام کنیم که «نه می بخشیم و نه فراموش میکنیم».
توییتها را با توییت مادر ریحانه خانم شعله پاک روان آغاز میکنیم که نوشت: «شش سال از پروانگی ریحانم گذشت. ذره ای از کینه ی دلم نسبت به قاتلینش کم نشده هیچ، بیشتر هم شده. چرا که فهمیده ام هزاران مادر مثل من هستند که آتش گرفته و خاکستر شده اند. اما مثل ققنوس از خاکسترشان دوباره زنده شده و پرچم دادخواهی بدست گرفته اند. منهم قطره ای از دریای دادخواهی ام».
نوشتن از شهیدان راه آزادی حس اتحاد و یکدلی بر می انگیزد؛ امجد حسین پناهی برادر زندانی سربه دار رامین حسین پناهی در توییتی نوشت ۳ آبان ماه ۹۳، سحرگاهی که ریحانه اعدام شد را هیچگاه فراموش نمیکنم، ریحانه جباری دختر مقاوم و با آن همه ظلمی که به وی شد، اما هیچگاه تسلیم نشد. دختری که بخاطر شرافتش جنگید. درود به مادرش شعله پاکروان که همچین دختری را پروراند».
شعله پاکروان در پاسخ به این توییت نوشت:« تا آخرین لحظه عمرم در کنار دایه شریفه و خانواده مبارز رامین حسین پناهی خواهم ایستاد زیرا ما تا ابد دادخواهیم».
سایت جوانه ها با گرامیداشت این روز نوشت: «سوم آبان یادی کنیم از دختر ایران ریحانه جباری که بخاطر حق مشروع دفاع از خود مامور وزارت اطلاعات را کشت اما توسط قوه قضاییه جنایتکار اعدام شد.در برابر ماموران وحشی حکومتی حق مشروع دفاع از خود تنها جواب است».
در توییتی دیگر هنرمند جوان ایرانی با نام توییتری نوید پیروزی ترانه زیبای «چرا رفتی» را به ریحانه و مادرش و همه دوستاران راه آزادی تقدیم کرد. او گفت مادر شعله عزیز نوشته بودند که هنگامی که به مزار ریحانه میرفتند ترانه چرا رفتی را گوش و زمزمه میکردند و منهم به همین مناسبت ترانه چرا رفتی را تقدیم میکنم».
کاربری نوشت: « این اتفاق که افتاد (جریان دختر آبادانی) یاد ریحانه جباری افتادم. دختر ۱۹ ساله ای که از خودش در برابر تجاوز دفاع کرد و متجاوز را کشت ولی اعدام شد. تو این کشور خبری از عدالت نیست…. »
آذر شعری را از نیما یوشیج تقدیم کرد: «من از یادت نمی کاهم؛ تو را من چشم در راهم …»
نیوشا نوشت: «سال ۹۳ بود که برای ریحانه جباری اشک ریختم. سال ۹۹ است و هنوز این داستان تکرار میشود».
کاربری نوشت: «در پرونده ریحانه جباری میگفتند ریحانه نباید متجاوز را میشکت و باید زنگ میزد به پلیس! اینجا میگویند چون دختر آبادانی داد و بیداد کرده حقش بوده که به آن طرز فجیع به او تجاوز شود».
نوید آزادی با درج سه تصویر دردناک از ریحانه جباری در بیدادگاه نوشته است: « بچه ها ریحانه جباری در چنین روزی شب پرستان به دار کشیدنش».
سونیا گفت: «ای دختر مغموم قرن من تبری بردار و قطع کن ازدحام تودرتوی بغض ها را …بگو ننگ و نفرین بر این بیدادگریها…
گرامی باد یاد و نام ریحانه بجاری که به دست رژیم زن ستیر جهل و خرافه در سوم آبان ۱۳۹۳ به جرم دفاع از خویش در برابر متجاوز اطلاعاتی اعدام شد».
آهنگ رام دختراستاد موسیقی ایران زنده یاد عماد رام نوشت: « یکی از عقب مانده ترین نشانه های فکری آخوندها زن ستیزی است که تبعیض را تنها در بیولوژی بدن میبیند یعنی چون زن از نظر جسمی و فیزیکی با مرد متفاوت است هر ستم و جنایتی بر او رواست. آنوقت دایره آخوندی بر روی این نقطه میچرخد. آنهم در قرن بیست ویکم. یاد ریحانه جباری گرامی باد».
اما آیا زنان و مردان ایران مجبور و محکومند که در برابر ظلم تسلیم شوند؟ آیا کسی و کسانی همچون ریحانه بوده اند که در مقابل ظلم سر خم نکنند؟ آیا پهلوانانی بوده اند که بایستند و از حق و حقیقت دفاع کنند؟
کاربری نوشت: «برای دادخواهی دختر آبادانی؛
نه!
برای دادخواهی دخترها و پسرهای آبان خونین
باید همه مان نوید افکاری بشویم، باید مصطفی صالحی بشویم، باید اصغر نحوی پور بشویم. (همان پهلوانی که در دفاع از یک زن هموطن، سنیه اش را در مقابل گلوله ماموران امنیتی سپر کرد و جان سپرد)
آری!
باید ریحانه جباری بشویم و حق مامور اطلاعات را کف دستش بگذاریم.
یکی دوتا نه! هزاران تا و بیشماران تا.
باید آبان دیگر بسازیم. »
