پوران درخشنده: زنان قربانیان اصلی جنگ هستند

استانبول/ نرگس رضایی/ خبرگزاری آناتولی

پوران درخشنده، کارگردان مشهور ایرانی که فیلم‌هایی با ژانر اجتماعی می‌سازد در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار “آناتولی”، اظهار داشت: متاسفانه جهان روز به روز درگیر جنگ شده و در کشورهایی که جنگ به آن‌ها تحمیل می‌شود، زنان و کودکان قربانیان اصلی آن هستند.

وی در ادامه به جنگ هشت ساله ایران و عراق اشاره کرد و ایران را یکی از قربانیان جنگ دانست که با توجه به این مساله دردها و زخم‌های مردم جنگ زده را بهتر درک می کند.

درخشنده گفت: “متاسفانه ما هشت سال درگیر جنگ بودیم و سختی ها و دردهای زیادی کشیدیم و می دانم زنان در هر کشوری که جنگ در آن اتفاق می افتد، چقدر قربانی می شوند و خصوصا در کشورهایی که امروزه درگیر جنگ هستند می خوانم و می شنوم که زنان تا چه حد از این اتفاق آسیب می بینند. حتی مستندی در جشنواره فجر با عنوان “در جستجوی فریده” دیدم که در آن بسیاری از زنان در اردوگاهها مورد سوء استفاده قرار می گرفتند”.

وی افزود: “به عنوان یک کارگردان می خواهم بگویم که جنگ را متوقف کنید و جامعه جهانی به فکر زنان قربانی جنگ باشد و دیگر جنگ افروزی کافی است. مردم به آرامش نیاز دارند. امیدوارم جامعه جهانی به خودش بیاید و به این فکر کند که آرامش را به جهان بازگرداند”.

این کارگردان ایرانی در ادامه تصریح کرد: “چگونه می شود این را نگاه کرد در جهانی که در هر گوشه آن جنگ اتفاق می افتد، شاهد آن هستیم که کارخانه های اسلحه سازی به قیمت گزاف سلاح های تولیدی خود را می فروشند که این جنگ تداوم یابد و جالب است به خیلی از کشورها می گویند شما چرا اسلحه دارید و از خودتان دفاع می کنید و این جای تعجب دارد”.

– دوست دارم با ترکیه فیلم مشترک بسازم

درخشنده در بخش دیگری از این گفتگوی اختصاصی با آناتولی از علاقه مندی خود به تولید فیلم مشترک با ترکیه سخن گفت و افزود: “من از ساخت فیلم مشترک با ترکیه استقبال می کنم. چون مشترکات زیادی با این کشور داریم”.

وی در ادامه تصریح کرد: ساخت فیلم مشترک با ترکیه می تواند تاثیر گذار باشد. چرا که کار فرهنگی است و از طریق فرهنگ می توانیم به هم نزدیک تر شویم.

خانم درخشنده با بیان اینکه فیلم های ساخت ترکیه را تعقیب می کند، گفت: “من از گذشته عاشق فیلم‌های آقای “ییلماز گونی” بودم و فیلم‌های او را خیلی دوست داشتم و با فیلم‌های او زندگی کردم و شاید یکی از دلایلی که من وارد سینما شدم فیلم های ایشان بود”.

وی در ادامه اظهار داشت: در حال حاضر هم ترکیه کارگردان های خوبی دارد و جشنواره های خوبی برگزار می کند که البته این جشنواره ها می‌توانند زمینه تولید مشترک باشند.

– فیلم بعدی ام درباره پدوفیلی هاست

این کارگردان ایرانی همچنین درباره فیلم جدیدش گفت: در ادامه فیلم “زیر سقف دودی” که مورد استقبال مخاطبان ما در خارج از مرزها نیز قرار گرفت و “هیس… دخترها فریاد نمی زنند” در ارتباط با پد‌وفیلی ها می خواهم فیلم بسازم و تحقیقات گسترده ای در این رابطه انجام دادم و درباره زوایای مختلف این درد انسانی بسیار تحقیق کرده ام هم از بعد جامعه شناختی و هم از بعد روانشناسی و می خواهم درباره جوانان فیلم بسازم و برای من خیلی مهم است که آینده ما دست کسانی باشد که با آرامش بزرگ می شوند.

درخشنده افزود: امیدوارم بتوانم امسال این فیلم را آماده کنم و بتوانم آن را در همه جای دنیا نمایش دهم و برایم مهم است که این موضوع شنیده شود پسر بچه هایی که قربانی این مسائل می شوند، بسیار زجر می کشند و دلم می خواهد این فیلم را با کشور دیگری بسازم چون این درد جهان است و تنها درد کشور من نیست.

وی ادامه داد: در همه جای دنیا که من تحقیق کردم این مساله هست و در استرالیا با این معضل روبرو شدم و خیلی جاها اتفاق می افتد خصوصا در کشورهایی که درگیر جنگ هستند و دلم می خواهد این آسیب اجتماعی را به طور جدی دنبال کنم.

این کارگردان ایرانی تصریح کرد: من به کل جهان فکر می‌کنم چون این اتفاق در همه جای دنیا می‌افتد و کودکان قربانی خشونتی می‌شوند که توان مقابله با آن را ندارند و نمی توانند کاری کنند و بعدها دچار بحران هویتی می‌شوند و خوشحال می‌شوم که بتوانم این فیلم را بطور مشترک با ترکیه بسازم، چون می توانم از لوکیشن اینجا استفاده کنم و کار مشترکی با تهیه کننده ای در ترکیه انجام دهم.

– تولید فیلم فرصتی است که ایران و ترکیه به هم نزدیک تر شوند

درخشنده درباره سطح جشنواره های برگزار شده در ترکیه نیز گفت که جزو جشنواره‌های خوب هستند و ما می توانیم خیلی از فیلم های ایرانی را در جشنواره های ترکیه و فیلم های ترکیه را در جشنواره های ایران داشته باشیم و من به این فکر می کنم که چرا ما پخش مشترک نباید داشته باشیم یعنی فیلم های ایرانی در اینجا اکران گسترده شود. به دلیل مشترکاتی که داریم این نیاز وجود دارد. همانطور که بازیگران ترکیه در ایران مطرح هستند و مردم آنها را می شناسند، فیلم های ایرانی نیز معرفی شوند و این موضوع فرصتی است که مرزها را به هم نزدیک تر کنیم.

AA