مونا(غزل) حیدری دختر ۱۷ ساله با بریده شدن سرش توسط همسر به قتل رسید

تورک قادینی – همین تیتر یک‌خطی کافی است که مو را به تن هر کسی سیخ کند. همین تیتر یک‌خطی بازگو کننده ی افکار و ذهنیت جانی‌هاییست که در پس افکار جرم گرفته ی خود که ناشی از دیدگاه سنتی، عرف و دین می‌باشد، هنوز زن را جزئی از اموال شخصی خود میدانند و خواستن حتی کوچکترین حق و حقوق توسط دختران و زنان، منجر به وحشتناکترین قتلها و شکنجه ها میشود . مونا حیدری دختر بچه ی ۱۷ ساله ی اهل اهواز بود که در سن ۱۲ سالگی الارغم میل خود به زور به عقد پسرعمویش درآمد. او یک کودک همسر بود و از این ازدواج ناشکوم صاحب یک فرزند پسر به نام محمد بود. بنابه اخبار به دست آمده وی سالها تحت شکنجه ی و خشونت خانگی قرار گرفته بود . اما نه خواهری، نه برادری، نه مادری، نه پدری، نه دوستی نه آشنایی، هیچ کس زخمهای روی تنش، کبودی زیر چشمانش، دست شکسته اش، پای سوخته اش را ندید . تنها جمله ای که به او گفتند این بود برگرد،برگرد و برگرد. “زن با لباس سفید وارد خانه ی شوهر می شود و با کفن سفید باید بیرون بیاید”. اما مونا با کفن سفید بیرون نیامد او پس از سالها به دوش کشیدن رنج و شکنجه و تحقیر با سری بریده از خانه ی شوهر بیرون آمد.
ماجرای فرارش از خانه بی فرجام بود. او مدتی بود توسط یکی از آشنایانشان که موضوع آزار و اذیت وی را میدانست به کشور ترکیه شهر مرسین فرار کرده بود. اما پس از شش ماه با خانواده ی خود تماس میگیرد و نهیب های برگرد برگرد از نو شروع میشود . و در نتیجه پدر و عمویش او را راضی می کنند که به ایران، به خانه ی شوهر و بچه‌اش برگردد . آنها به او اطمینان می دهند که هیچ خطری او را تحدید نمی کند . دختر نوجوان برمیگردد . و با وحشتی وصف نشدنی به قتل می رسد . این جا چه خبر است ؟؟؟ شوهر ناموسش را تمیز کرد . سر همسرش را در شهر چرخاند و با افتخار خندید . مطمئنا جرمش نیز نصف خواهد شد. اشد مجازاتی وجود ندارد چونکه با نام ناموس همسرش را کشت. حالا مادر و پدر و خانواده و هر کسی که مونا را می شناخت سینه پاره کند. نوش دارو پس از مرگ سهراب چه فایده ای خواهد داشت ؟؟ حالا دولت وامهای میلیونی برای ازدواجهای زیر ۲۵ سال اختصاص دهد. و آخوندهای از همه جا بی‌خبر در مدارس دخترانه ی نوجوانان درس ازدواج بدهند. از موهبت ازدواج در کودکی و ثوابات و محسناتش صحبت کنند. تمام اینها آتش زدن بر خرمنی است که سر بریده ی موناها و رومیناها از آن بیرون می‌آید و هیچ راه برگشتی باقی نمی گذارد.