مرگ یک زن عرب اهوازی در مرز ترکیه به دلیل یخ‌زدگی
استان‌وایر- شامگاه ۲۶دی۱۴۰۰ منابع حقوق بشری از مرگ زن جوان ۲۸ سالهای که همراه با برادر شوهرش قصد خروج غیرقانونی از مرز ایران به ترکیه را داشت، بر اثر یخ‌زدگی خبر دادند.
هویت این زن جوان «زهرا مغینمی» و برادر همسرش «نادر بریهی» هر دو از شهروندان عرب اهوازی اعلام شده است.
در ویدیوهای منتشر شده در رسانه‌های اجتماعی پیکر این دو شهروند اهوازی در مسیر صعب‌العبوری در مرز ایران و ترکیه میان انبوهی از برف و یخ پیدا شده است.
آن‌ها پیش از ورود به ترکیه و با شلیک ماموران مرزی ترکیه ناچار شده‌اند به عقب بازگردند و در میان برف و یخ گم شده و جان باخته‌اند.
بنابر گزارش منابع آگاه «زهرا مغینمی» هنگام خروج از ایران با ویزای قانونی کشور هلند در فرودگاه بین‌المللی تهران توسط نهادهای اطلاعاتی مطلع شد که ممنوع از خروج شده است.
به گفته نزدیکان این زن جوان او هرگز سابقه فعالیت سیاسی نداشته و پیش از اعلام ممنوع از خروجی نیز از سوی سفارت هلند برای او ویزا صادر شده بود: «زهرا یک زن معمولی بدون سابقه فعالیت سیاسی بود و قصد داشت در هلند به همسرش بپیوندد؛ اما بعد از اعلام ممنوع‌الخروجی همراه با برادر شوهرش مجبور شد به خروج غیرقانونی از ایران تن بدهد.»
منبع آگاهی که با ایران‌وایر گفت‌وگو کرده است می‌گوید تنها جرم زهرا مغینمی داشتن نسبت فامیلی با یک فعال سیاسی عرب در خارج از کشور بوده است: «نهادهای امنیتی با گروگان‌گیری نزدیکان فعالان عرب تلاش می‌کند آن‌ها را وادار کند دست از فعالیت‌های خود بکشند. زهرا مغینمی قربانی این گروگانگیری‌ها شد. او تنها زنی نیست که بدون اینکه به صورت مستقیم مرتکب جرمی شده باشد، تنها به دلیل داشتن نسبت فامیلی با یک فعال سیاسی مجازات می‌شود.»
سال گذشته خبر درگذشت یک زن زندانی در زندان سپیدار رسانه‌ای شد.
«مکیه نیسی»، زن عرب متولد سال ۱۳۶۴ و مادر سه فرزند از آبان ۱۳۹۸ در بازداشت بود. او به این دلیل بازداشت شده بود که وزارت اطلاعات همسرش را به همکاری با داعش متهم کرده و قصد بازداشت او را داشت. مکیه، برادران و خانواده همسرش بازداشت شده بودند و به آن‌ها گفته شده بود تنها در صورتی آزاد خواهند شد که همسرش خود را معرفی کند.
این در حالی است که مکیه و خانواده همسرش بارها اعلام کرده بودند همسر او از سال ۱۳۹۷ مفقود شده و آن‌ها هیچ اطلاعی از او ندارند.
برخی از نزدیکان مکیه می‌گویند خود شاهد بازداشت همسر او توسط نیروهای امنیتی بوده‌اند.
این زن عرب اهوازی پس از تحمل بیش از سه سال حبس و شکنجه در زندان سپیدار بر اثر وخامت وضعیت جسمانی و ممانعت مسئولان بیمارستان از اعزام وی به بیمارستان، جان خود را از دست داد.
اصل شخصی بودن جرائم و مجازات یا اصل فردی بودن مسئولیت کیفری از اصطلاحات علم حقوق است و به این معناست که هر کس برای تقصیری که مرتکب شده مواخذه می‌شود؛ این یعنی هیچ‌کس را نمی‌توان برای جرمی که دیگری مرتکب شده یا اتهامی که متوجه دیگری است، مسئول دانست.
مجازات مجرمان نمی‌تواند نسبت به خانواده آن‌ها بی‌تاثیر باشد. کسی که به زندان یا اعدام محکوم می‌شود، خانواده‌اش از فقدان او دچار تشویش، نگرانی و ناامنی می‌شوند و در این موارد مجازات به شکلی غیرمستقیم آن‌ها را متاثر می‌سازد؛ اما در سالهای اخیر مجازات خانواده متهمان تنها به آزارهای روحی محدود نشده و بسیاری از آن‌ها بدون اینکه اتهامی متوجه آن‌ها باشد با حبس، زندان، تبعید و حتی از دست دادن جان مواجه بوده‌اند.
